Zal ik eens een grapje vertellen over die reiziger die niet meer wilde vliegen? Juist, die gaat toch vliegen. Maar ook met de trein. Naar China!
De aanleiding
Was ik net zo lekker bezig met niet vliegen, hoor ik dat mijn vriendinnetje in China gaat trouwen. Een andere Nederlandse vriendin, ik en onze aanhang worden meteen uitgenodigd. Dit is zo bijzonder, daar móet ik bij zijn! Dit vind ik nou een van die zeldzame redenen om toch het vliegtuig in te stappen. Alhoewel…
Met de trein?
Al langer droom ik ervan om ooit eens met de Transmongolië express te reizen. Je weet wel, die treinreis dwars door Rusland en Mongolië naar Beijing. Maar mijn vriend was eerder nooit enthousiast over zo’n enorme treinreis. Naar Oostenrijk of Italië was wel ver genoeg en langer dan twee weken hoeft voor hem eigenlijk ook niet. We vermaken ons ook wel in Europa.
Nu er een directe aanleiding voor is, wil ik het toch eens serieus overwegen. Mijn vriend kan me altijd nog achterna vliegen, maar ik wil tenminste één deel van de reis per trein maken. Die Nederlandse vriendin wil anders ook misschien wel mee met de trein als het lukt qua tijd en geld.
Niet veel later heeft mijn vriend besloten dat hij toch mee wil. Ik heb zelf ook geen idee of die reis na een paar dagen helemaal niet leuk meer blijkt te zijn, maar er is maar één manier om erachter te komen en het is gegarandeerd een avontuur. Maar ja, zegt ie, een enkele reis per trein heeft ook niet zoveel zin als je niet wil vliegen, dan kunnen we beter ook terug met de trein.
Oké, leuk, spannend! Maar we moeten eerst eens kijken wat er precies haalbaar is, want het is ons wel meteen duidelijk dat dit van een ander kaliber is dan een citytripje.
Het plan
De bruiloft is al in maart volgend jaar. Voor de Transmongolië express wil je wel een kleine maand uittrekken om onderweg wat te kunnen zien, maar als we daardoor in februari door Siberië reizen is het daar héél koud. Volgens ervaringsdeskundigen is het wel te doen en is het een bijzondere ervaring, maar het lijkt me ook niet echt ideaal.
Al snel blijkt dat de bruiloft in West-China is, in de stad waar de schoonfamilie van mijn vriendin woont en waar ze binnenkort ook naartoe zal verhuizen. Later die maand zal er een groots feest volgen in Oost-China, in het stadje waar ze zelf vandaan komt, maar het is lang niet duidelijk wanneer precies.
Deze planning brengt me op het idee om de Transmongolië express voor de terugweg te bewaren en de heenreis langs de Zijderoute te maken. Die tweede route gaat namelijk van Moskou door Kazachstan rechtstreeks naar West-China. Ze kunnen we eerst de snelste en warmste route naar de bruiloft nemen en daarna via de noordelijke route weer terug. Mocht de trein nou tegenvallen, hebben we op de terugweg tenminste nog het bijzondere Mongolië om naar uit te kijken. Die uitgestrekte steppen en dan slapen in zo’n ger, dat lijkt me wel wat.
Mijn reiskriebels en ik hebben al zin in de voorpret. Tijd om dit plannetje eens uit te werken.
Zoals verwacht wijst een korte online zoektocht uit dat het in theorie in zo’n acht weken te doen zou moeten zijn, wil je niet non-stop in de trein zitten. Dan slaan we het tweede feest in Oost-China – ja, zo werkt dat daar blijkbaar – zelfs nog over. Zoveel vakantiedagen zouden we nét bij elkaar kunnen schrapen.
Dat we de rest van het jaar dan niet meer weg zouden kunnen, is nog wel te overzien, maar we hopen volgend jaar een huis te vinden en daar zullen we zeker nog vrije dagen aan moeten offeren. Daarnaast blijkt dat alleen de heenreis al zo’n duizend euro gaat kosten aan treinkaartjes en een enorme smak aan geld voor visa. Bovendien worden sommige visa weer een stuk ingewikkelder als je een tweede keer door het land wil reizen.
Plan B
Door bovenstaande tegenvallers en andere omstandigheden blijkt ons plan om de hele reis per trein te doen toch echt iets te ambitieus. Zullen we alleen met de trein heen en dan terug vliegen? Of dan maar meteen alles ‘gewoon’ gaan vliegen?
Eigenlijk hadden we al min of meer besloten om maar helemaal niet te gaan. De timing is echt niet zo handig, mijn vriend komt een beetje terug op zijn toezegging om mee te willen, de stad van de bruiloft blijkt zelfs met het vliegtuig niet zo best bereikbaar, een mooie bestemming aan de Zijderoute die ik wilde aandoen is tot juni ondergesneeuwd, in een ger slapen in Mongolië of China zelf kan alleen in de zomer en de Nederlandse vriendin lijkt ook af te haken vanwege haar werk. En het idee om alsnog te ‘moeten’ vliegen als ik echt wilde gaan, stond me ontzettend tegen.
Waar ik vorig jaar nog zei dat ik in principe alleen nog zou vliegen voor familie en vrienden, leek ook dat nu ineens een stap te ver. Ik heb zo’n weerstand ontwikkeld tegen vliegen – waarschijnlijk ook om het mezelf makkelijker te maken om niet te vliegen -, maar nu werkt het me tegen. Moet ik mezelf er nu ineens weer van overtuigen dat die ene vlucht echt niks uitmaakt? Ik weet ook wel dat ik in mijn eentje de luchtvaart niet op zijn kop ga zetten en terwijl mijn principes me in dit geval eigenlijk helemaal niet in de weg zouden hoeven zitten – want deze situatie valt volledig binnen de mijzelf opgelegde regels -, vind ik het lastig om niet consequent te zijn. Het klimaat heeft er geen boodschap aan of ik wel of geen goede reden heb om te vliegen. Ik moet het gewoon helemaal niet meer doen.
Bijna iedereen met wie ik erover sprak, verklaarde me voor gek. Natuurlijk ga ik wel naar die bruiloft! Toen iemand vroeg of ik geen spijt zou krijgen als ik niet zou gaan, merkte ik pas dat ik eigenlijk ongelukkiger werd van het idee de bruiloft te gaan missen dan van het idee om toch in dat verdomde vliegtuig te stappen. Intussen vond ik wat betere vluchten en andere mooie bestemmingen langs de Zijderoute die waarschijnlijk wel bereikbaar zouden zijn tijdens de koude maanden.
Een jaar geleden had ik dit nooit kunnen bedenken, maar we gaan het doen. Eind februari reizen we met de trein vanaf ons eigen stationnetje in Utrecht via Berlijn, Moskou en Kazachstan naar West-China en vliegen we terug. Al met al totaal niet duurzaam, maar het beste compromis wat ik op dit moment met mezelf kan maken.
Alles over de voorbereidingen van deze reis en uiteindelijk onze ervaringen zal ik hier de komende tijd delen voor wie dat interessant vindt. Stay tuned!
Lees verder:
Het uitstippelen van de route
Tickets boeken
Visa aanvragen
Verdere voorbereiding
Milieuimpact en compensatie
Van Utrecht naar Berlijn
Bedankt om dit te delen, ook de hele gedachtegang erachter 🙂 Heel fijn om een inkijkje te krijgen! Ik zit over een jaar of zo namelijk met hetzelfde dilemma 😉
Fijn om te horen! Ik wist niet of iemand hier op zat te wachten, maar als er één iemand mee geholpen is is het al de moeite waard 🙂
Zou je zo’n treinreis naar China zien zitten, denk je? Als je er überhaupt al de tijd voor hebt natuurlijk…
Ja hoor, hier zit iemand op te wachten 🙂 Volgens mij inspireer je zelfs veel mensen met dit verhaal!
Een treinreis in één ruk door zie ik niet meteen zitten momenteel, maar als ik de tijd vind om tussenin ook af en toe halt te houden om mooie plekken te bezoeken, dan misschien wel! Ik weet niet zo goed hoe mijn persoonlijke situatie eruit zal zien over een jaar, maar ik hoop dat ik dan klaar ben voor zo’n avontuur!
Ohh, in één ruk door ziet niemand ooit zitten, haha. Maar in een week of drie is het dus prima te doen, plus de tijd die je daar wil zijn. Als je nog de kans krijgt, zou ik wel proberen om een goed seizoen af te dwingen 😉
Oh, ik ken dat gevoel. Wij hebben al enkele keren reizen en prijzen zitten vergelijken. Zo zijn we ook eens half met de trein, half met het vliegtuig gegaan om de prijs te dekken. Ook toen ik mijn zus aan de andere kant van de wereld wou bezoeken voelde ik me eerst schuldig om het vliegtuig te nemen. 😀 Maar dat hoeft niet altijd. Vliegtuigen hebben onze wereld kleiner gemaakt en die gaat niet meer vergroten, ze verbinden iedereen en alles met elkaar. Ik wil niet dat ze verdwijnen, ik hoop dat hier gewoon écht een andere oplossing voor komt. Een trein doe je ook voor de reis zelf dan enkel voor je eindpunt. Dus ik hoop dat je geniet van die reis en je ervaring zeker deelt!
Precies, die vliegtuigen hebben ons ook veel moois gebracht en ik denk ook niet dat ze zomaar geheel zullen of moeten verdwijnen. Je kan natuurlijk niet tegen je zus zeggen dat je haar nooit meer gaat zien. Maar zomaar voor de lol een weekendje naar de zon, vind ik nu niet meer kunnen en ik vind het wel pijnlijk dat er nog lang geen goed alternatief in zicht is. Tot die tijd moeten we maar kijken wat we kunnen doen en laten. Grappig dat jij ook eens half trein half vliegtuig hebt gedaan. Als het alternatief was dat je sowieso retour zou vliegen, is het toch weer voor de helft mooi meegenomen!
Wat spannend! Leuk om je overwegingen te lezen.
We verwachten hier wel een reisverslag, hoor! Die treinreis lijkt me een geweldige ervaring!
Zet je maar vast schrap 😉
Spannend! Ik droom ook al een tijdje van met de trein richting China of Mongolië. Het lijkt me zo gaaf om dat landschap te zien veranderen en dan echt in een hele andere cultuur uit te stappen.
Ik hoor heel graag hoe je het vindt! 🙂 Vraag mij namelijk ook af of zo’n rit niet wat erg lang is XD Maar heb het gevoel dat je het groot deel van de tijd je vermaakt met gewoon naar buiten kijken 🙂
Nou ehm, ik hoor dat het landschap in Siberië drie dagen lang hetzelfde en heel saai is, haha. Geen idee of dat in Kazachstan ook zo is, maar ik ga er voor het gemak maar even van uit. Veel ebooks mee dus 😉
Het lijkt me vooral heel tof om zo’n eind over land af te leggen en inderdaad wel steeds andere culturen tegen te komen. Elke keer als ik nu bij ons stationnetje ben, denk ik: straks beginnen we gewoon vanaf hier en dan gaan we 6000 km naar China. Hoe bizar is dat? Ik hou je op de hoogte 🙂
Woooow, dit is zó gaaf! Ik vind het zo leuk dat je dit gaat doen, ik ben echt benieuwd hoe je het gaat vinden. Stiekem is dit wel een beetje een droom van me als ik na mijn studie wil gaan reizen, want dat vliegtuig wil ik echt niet meer in. Dapper van je! En dat je terugvliegt moet je jezelf ook niet zo kwalijk nemen, de heenreis met de trein is al heel wat en nog altijd beter dan alles vliegen 🙂
Jahaaaa, vet hè? Ik vind het best wel spannend, maar begin er vooral heel veel zin in te krijgen. Dat vliegtuig heb ik zó hard van gebaald, maar nu is de knoop doorgehakt en ga ik me er niet meer druk om maken. Echt een aanrader om wat langer te gaan reizen na je studie. Dan kun je ook echt de tijd nemen voor dit soort grapjes (en terug!).
Amai, dat wordt een geweldig avontuur! 🙂