Uitdaging: Instock-challenge, 31 dagen niets verspillen

Voedselverspilling is een absolute zonde. Ondanks dat ik altijd erg mijn best doe om zo min mogelijk eten verloren te laten gaan, besloot ik de Instock-challenge – 31 dagen niets verspillen – aan te gaan. Lees wat ik met restjes eten deed en wat ik alsnog bleek te verspillen.

Volgens restaurant Instock, dat zelf gerechten serveert van voedsel dat niet meer in winkel verkocht mag worden, moet voedselverspilling in zoveel mogelijk delen van de voedselketen beperkt worden. Zo willen ze de consument erop wijzen dat we ook thuis beter ons best kunnen doen. Maar liefst 42% van alle verspilde voedsel gooien we namelijk in onze eigen keukens weg. Dit zou overeenkomen met zo’n 47 kilo voedsel per persoon per jaar! Stel je die hoeveelheid eens voor als een mooi buffet.

Om je inkopen, kookkunsten en eetlust exact op elkaar af te stemmen, is nogal lastig, dus het is bijna onvermijdelijk dat je op een of ander moment eten overhoudt. Soms is het een bereide maaltijd, soms een bereid ingrediënt, maar vaak ook onbereide groenten of een restje brood. Tijdens de challenge hield ik 31 dagen lang bij wat ik overhield en wat ik daar mee deed.


Restje rucola op brood met avocado

Overgebleven maaltijden

Overgebleven maaltijden gingen linea recta in een bakje en – na afkoelen – in de koelkast. Die dienden dan later als lunch of avondmaaltijd. Kleinere porties heb ik aangevuld met wat extra groenten of een broodje. Dit is een bijna dagelijkse gewoonte hier in huis, dus ik heb niet precies bijgehouden wat voor maaltijden dat dan waren.

Als er echt veel eten over is of we eten onverwacht meerdere dagen achter elkaar buitenshuis dan stop ik alles per één of twee porties in een bakje en schuif die in de vriezer om later op te eten.

Restjes groenten en deegwaren

De losse beetjes eten die overbleven heb ik beter bijgehouden. Een overgebleven tomaat ging in stukjes door de guacamole en werd met een eveneens overgebleven restje veldsla tussen twee boterhammen een lekkere, gezonde en zelfs kaasloze lunch. Een half pakje gezeefde tomaten werd met een gefruit uitje en bouillon een supermakkelijk tomatensoepje. Het stukje stokbrood heb ik onder de grill gelegd met wat kaas en tijm erover voor bij diezelfde tomatensoep.

Dat andijvie lekker is in de noodlesoep, bracht me op het idee om een restje dat echt niet meer in de stamppot wilde ook eens over een paddenstoelensoep te strooien. Over paddenstoelen gesproken, twee keer hield ik er een paar van over. De ene keer heb ik ze heel fijn gesneden, opgebakken en door de hummus geroerd. De andere keer heb ik ze meegebakken met krieltjes voor een moderne versie van het AVG’tje – aardappels, vleesvervanger, groente.

Een restje spitskool en per ongeluk iets teveel ontdooide filodeeg heb ik met wat currypasta tot een soort alternatieve loempiaatjes gerold.


Noodlesoep met andijvie

Taartjes

Na mijn verjaardag bleef er heel veel taart over. Ik had in één keer veel gebakken, een deel meteen aan mijn collega’s gevoerd en een deel ingevroren voor mijn feestje later die week. Wat er mee terug kwam van mijn werk, heb ik in stukken gesneden en per portie ingevroren. Zo kunnen we de komende weken af en toe nog een stukje opsmikkelen zonder meteen een hele taart te moeten verwerken.

Ook het deel wat ik direct na het bakken al ingevroren had, ging niet helemaal in één avond op. Opnieuw invriezen is niet zo verstandig vanwege de vergrote kans op voedselvergiftiging na een tweede keer ontdooien. Daarnaast is het veel leuker om nog een mini-after party te houden, twee dagen te appeltaartlunchen en nog wat weg te geven.

Stiekem toch nog weggegooid

Normaal gesproken gooi ik qua voedsel alleen maar schillen, schalen, steeltjes, stronken en andere delen weg waar we helaas geen varkentje of composthoop voor hebben. Toch zijn er wel een paar dingen die eigenlijk gegeten hadden moeten worden, voordat ze de prullenbak bereikten.

Na de stamppot en paddenstoelensoep was er nog steeds een heel klein beetje andijvie over dat onderin het bakje klef geworden was. Ook had ik een aantal mandarijntjes die echt te smerig waren om op te eten. Een beetje zuur of droog kan ik nog wel hebben, maar dat de helft van het netje in no time verschimmeld was, geeft denk ik wel aan dat ik niet echt een keuze had.

De grootste ‘zonde’ was denk ik wel een overvloedige high tea. Ik heb nog even overwogen om om een doggy bag te vragen, maar tegen de tijd dat ik weer in staat zou zijn om te eten, zouden die broodjes veel te klef geworden zijn. Stiekem hoopte ik dat ze de onaangetaste gebakjes gewoon voor de volgende persoon neer zouden zetten of dat de afwashulp ervan zou genieten. Het kaasplankje heb ik uiteraard wel hoogstpersoonlijk uit de weg geruimd.

Gered!

Om mijn schuldgevoel over de weggegooide producten te compenseren, ben ik ook even aan het redden geslagen. Als ik op het juiste moment – ik moet beter onthouden wanneer dat precies is – naar de supermarkt ga, kan ik precies achter de vakkenvuller met het kortingstickerpistool aanlopen. Al die etenswaren die dezelfde of de volgende dag bereid moeten worden, gooi ik thuis meteen in de pan of anders in de vriezer.

Zo had ik een keer bijna alle groenten voor een kaasfondue-feestje bij elkaar geraapt. Een paar zakken gesneden groenten en aardappeltjes zijn altijd fijn om in huis te hebben. En die tortilla’s – eveneens in de vriezer – en chocoladerepen komen ook wel op.


Producten die bijna niet meer verkocht mogen worden vanwege de naderende houdbaarheidsdatum

Conclusie

Die 47 kilo verspild voedsel per jaar – bijna een kilo per week! – haal ik gelukkig zeker niet. Er blijft natuurlijk altijd nog ruimte voor verbetering. Ik merk dat het bewaren van voedsel een cruciale rol speelt, want als je ervoor kan zorgen dat iets niet zo snel bederft heb je ook veel meer tijd om het te verwerken in een gerecht. Zolang het nog niet bedorven is, kom ik eigenlijk nooit iets tegen waar ik niks meer mee kan. Als ik zelf niet zo snel iets kan verzinnen, dan zoek ik gewoon naar een recept met dat specifieke ingrediënt en vul dat weer aan met verse dingen.

Meer lezen over waarom en hoe voedselverspilling te beperken? Ik schreef er eerder al een artikel over. Met de juiste kennis, een beetje planning en creativiteit hoeft er dan eigenlijk nooit meer iets verloren te gaan. En dat is mooi, want voedsel is geen afval.