Uitdaging: Een maand zonder nieuwe spullen

In oktober deed ik mee aan de Buy Nothing New-maand, een maand waarin je geen nieuwe spullen aanschaft maar bestaande spullen leert waarderen en delen. Lees hier over hoe het mij vergaan is.

Bij elke uitdaging die je aangaat, helpt het om je omgeving in te lichten. Zo kunnen je vrienden en familie je motiveren en helpen met afvallen, vegetariër worden of trainen voor een marathon. De mededeling dat ik een maand niks nieuws zou kopen, stuitte echter op hoongelach. Ik zou namelijk toch al bijna nooit iets nieuws kopen. Daar had ik zelf natuurlijk ook wel aan gedacht, maar zoals ik in de aankondiging van deze maand ook schreef, wilde ik mezelf eens dwingen om eens echt bij te houden hoeveel spullen ik precies in huis haal en ook om eens actief op zoek te gaan naar duurzame alternatieven. Want spullen delen, ruilen, tweedehands kopen of zelf maken mag namelijk wel.

De maand begon met een wandeling in het park met vriendinnen. Het enige wat daar te koop was, waren taartjes en dat was gelukkig toegestaan. Doordeweeks ben ik voornamelijk op mijn werk en mijn vrije dag besteed ik tegenwoordig vaak voor een aardig deel aan deze website. Koopavonden vind ik regelrechte horror, dus daar ga ik alleen naartoe als ik écht per se nú iets moet hebben. Nooit dus. De andere weekenden waren er wat bezoekjes aan vrienden, het bos, de bioscoop, de Dutch Design Week (voor die ene mooie tafel had ik net even geen 2500 euro bij me) en wat feestjes, die soms als gevolg hadden dat ik de volgende dag niet meer zo nodig de deur uit wilde.

Omdat ik dus eigenlijk alleen maar de stad in ga om te eten en borrelen, is het wel erg makkelijk om geen spullen te kopen. Als kind verlekkerde ik me altijd aan de spullen in elk nieuw HEMA-foldertje, maar sinds ik geen folders meer zie, krijg ik ook niet het idee dat ik iets nodig heb. Ik denk dat het weinig zien van winkels precies hetzelfde effect heeft. De ene keer dat ik deze maand mee naar de Ikea werd gesleurd, was dan ook meteen de grootste test voor mij. De meeste accessoires die veel mensen makkelijk in hun karretje gooien, spreken me meestal niet echt aan, maar soms als iets toch echt een mooi stofje, printje of kleurtje heeft, moet ik mezelf er wel eens aan herinneren dat het er vooral in de winkel mooi uitziet en dat ik niet alles hoef te bezitten wat ik mooi vind. Thuis liggen ook nog wat ongebruikte dingen die me eraan herinneren dat het niet altijd een goed idee is om iets mee te nemen alleen maar omdat het zo onmogelijk goedkoop was en je het misschien wel eens gaat gebruiken. De plantenafdeling vond ik trouwens het lastigst, want onze thuisjungle kan altijd nog groener. Toch ben ik met lege handen naar huis gegaan. Score!

Een andere uitdaging was om iets te verzinnen voor de verjaardagen die ik deze maand had. Gelukkig wilde een vriendin heel graag surflessen cadeau. Hoe leuk is dat?! Namens de vriendengroep was er nog een hamamhanddoek bij gekocht, dus technisch gezien heb ik ongeveer een tiende handdoek gekocht. Maar als soort ambassadeur voor de hamamhanddoek én in de wetenschap dat hij goed terecht is gekomen, kan ik daar wel mee leven. Andere vrienden vroegen om wijn en een creatieve vriendin kreeg een tweedehands tekendoos. Omdat ik het toch nog een beetje een lullig idee vind om iets tweedehands cadeau te doen, krijgt ze ook nog een verrassingsavondje waar ik hier natuurlijk nog niet over uit kan wijden. Doe-cadeautjes zijn eigenlijk altijd een succes.

Hoeveel nieuws heb ik dan uiteindelijk gekocht? Voor de zekerheid pak ik mijn bankafschriften er nog eens bij, maar naast huur, verzekeringen en andere vaste lasten, heb ik alleen geld uitgegeven aan boodschappen, openbaar vervoer, etentjes, café-bezoekjes, bioscoop- en entreekaartjes, en aan een nieuw paspoort. Nieuwe spullen: nul. Nou ja, die een tiende handdoek dus. Van uitstelgedrag is geloof ik ook niet echt sprake, want ik heb niet stiekem een enorme verlanglijst gemaakt om volgend weekend mee de stad in te duiken.

Over lijstjes gesproken; hoewel ik zo iemand bent die haast een lijstje heeft van al haar lijstjes, denk ik dat je juist géén lijstje moet maken met alle spullen die je wil hebben als je minder probeert te kopen. Als je iets echt graag wil hebben, zul je dat namelijk helemaal niet vergeten. Vergeet je het toch? Dan wilde je het niet zo graag als je dacht en het mooie is dat je het nog niet eens doorhebt ook!



Heb ik dan wel iets geleend, geruild, tweedehands gekocht of gekregen? Jazeker. Ik ben eindelijk weer eens naar de kringloop geweest. Er zit al een tijdje een nieuw filiaal waar ik alleen langs kwam als ik de trein moet halen, dus daar ben ik maar eens naartoe gegaan. Missie: schoenen, tas, jas en notenkraker. De winkel zag er best netjes uit en ik heb wel wat dingen gespot die ik wel in huis zou zetten als ik het nodig had gehad. Maar van de spullen die ik zocht, vond ik alleen een paar pumps mooi en wetende dat die onder mijn hoede full time stofverzamelaars zouden worden, heb ik ze maar laten staan. Dat ze maar drie euro waren verandert die conclusie niet. In de grotere kringloop even verderop vond ik een notenkraker en nam ik een grote bloempot mee voor een van onze uit zijn pot gegroeide groene vriendjes. Voor de overige items moet ik waarschijnlijk wat vaker terug komen en vooral mazzel hebben. Als je met haast nieuwe schoenen nodig hebt, zal het lastig worden, maar ik heb – naast de kitscherige oma-serviezen – meer leuke dingen gezien dat ik had verwacht. Nu ik eraan terugdenk, had ik meteen moeten beginnen met het aanleggen van een voorraadje cadeaus.

Het lijkt erop dat ik sowieso al vrij weinig spullen koop, maar ik ben er de laatste tijd wel meer bij stil gaan staan dat we veel meer van elkaar kunnen lenen en delen. Een vriendin vertelde eens dat ze voor haar vakantie nog snel een rugzak had moeten kopen, omdat haar vorige gesneuveld was, maar op mijn vraag waarom ze de mijne niet geleend had, zei ze dat ze daar helemaal niet aan gedacht had. Daardoor realiseerde ik me wel dat ik vanalles in huis heb wat ik wel gebruik, maar niet zo vaak. Dingen die ik ook voor mezelf heb gekocht, terwijl we ze prima kunnen delen. Kampeerspullen, snorkel, gereedschap en regenlaarzen bijvoorbeeld. Kom ze maar lenen als je wil! Want als we kunnen wennen aan het idee dat veel spullen erg geschikt zijn om te delen, heeft deze nieuwe manier van met spullen omgaan wat mij betreft de toekomst.