Je hebt vast wel eens gehoord dat er van alles niet deugt in de kledingindustrie, maar omdat beelden zoveel meer indruk maken dan tekst, selecteerde ik drie documentaires met confronterende, onthullende, hartverscheurende en soms ook grappige verhalen over dit onderwerp.
The True Cost
Wees gewaarschuwd. Dit is geen leuke documentaire. The True Cost confronteert je met de krankzinnige kledingindustrie die wij gezamenlijk in stand houden en laat zien wie er de dupe worden van de alsmaar goedkopere kleding. De verhalen kende ik in grote lijnen al wel, maar om het in beelden te zien is andere koek.
De film brengt uitstekend in beeld hoe bizar de kledingwereld geworden is. Hier krijgen we elke week de nieuwste mode in de winkels die we voor een paar lullige euro’s mee naar huis kunnen nemen en vaak ongedragen weer weggooien. Zo waardeloos als kleding voor ons geworden is, zo achteloos gaan we ook om met de mensen die het maken. Ze hebben geen andere keuze dan voor een schandalig laag loon te werken in verwaarloosde panden. In deze film krijgen deze mensen een gezicht en delen ze hun ontroerende verhalen.
In de documentaire zijn bovendien allerlei deskundigen aan het woord die telkens de spijker volledig op zijn kop slaan. Ze overtuigen je ervan dat het nodig is om de hele kledingindustrie voorgoed op zijn kop te zetten en dat is precies waarom iedereen deze film zou moeten zien.
De hele film kijk je op Netflix.
De slag om de klerewereld
Liefhebbers van De Keuringsdienst van Waarde kennen ze wel. Programmamakers Roland Duong en Teun van de Keuken doken voor hun driedelige serie op eigenzinnige maar doeltreffende manier in de kledingindustrie.
We zien de gebruikelijke stroeve telefoongesprekken en gesloten deuren, maar doordat ‘Tony Chocolonely’ zich weer eens weet te infiltreren in een schimmige industrie komen er toch fabriekseigenaren, arbeiders en tussenhandelaars aan het woord. Behalve kledingfabrieken zien we ook hoe het er aan toe gaat op katoenplantages en zoeken we uiteindelijk naar verlichting volgens Gandhi.
Alle drie de delen kijk je hier via de NPO.
Unravel
Toe aan wat luchtigers? Tijdens het 13 minuten durende Unravel zullen je mondhoeken weer omhoog krullen, dankzij een paar vrolijke Indiase dames die bergen van onze afgedankte – vaak vrijwel ongedragen – kleding verwerken tot nieuwe garens. Ze fantaseren over de gekke westerlingen van wie de kleding is geweest.
Zouden ze soms geen zin hebben om het te wassen? En wie draagt er nou onderbroeken met pareltjes erop of broeken zo groot dat je er met zijn vieren in past?
Intussen kijken de vrouwen ook enorm op naar de bevoorrechte mensen in het rijke westen die kunnen kopen en gaan waar ze willen. Beschamend is het wel.
Jaaaa my favourites! En heb je toevallig Sweat Shop gekeken? Een Noorse productie die ik ook erg tof vond! Omdat ze het onderwerp nog dichter bij de kijker hebben gebracht door fast fashionista’s centraal te zetten. Ze laten jongeren afreizen naar de fabrieken waar hun kleding wordt geproduceerd en onze welke omstandigheden (en dat heeft nogal een impact op ze). Hier vind je de afleveringen: http://www.aftenposten.no/webtv/#!/video/21032/sweatshop-ep-1-how-many-will-die-here-every-year
Ik vind het helemaal leuk dat je soms ook over fair fashion schrijft, hihi! Keep up the good work, liefs! 🙂
Oh nee, die ken ik nog niet. Ga ik zeker op mijn to watch-lijstje zetten. Doet me trouwens erg denken aan een Nederlandse tv-serie waarbij ze verwende/verveelde/ontspoorde jongeren rotwerk lieten doen en confronteerden met minder goed bedeelde mensen. Moet ik zelf trouwens ook nog maar eens kijken, want ik weet het niet zo goed meer. https://www.npo.nl/bloed-zweet-en-luxeproblemen/POMS_S_BNN_123478
Haha ja, ik kan er niet meer omheen 😉
Ik kende The True Cost en Unravel. Confronterend en ontroerend tegelijk. De docu’s zetten me echt aan het denken. Die Nederlandse kende ik nog niet, dus die komt op mijn lijstje te staan. Sweat shop wel van gehoord, maar ook nog niet gekeken. Schijnt ook indrukwekkend te zijn! Nu nog doorzetten om inderdaad vervolgens voor fair fashion te kiezen, want dat wordt je nog niet zo makkelijk gemaakt in deze consumptiemaatschappij…
Bij mij kwamen ze zoveel harder binnen dan de krantenberichten. Ben erg benieuwd naar Sweat Shop, want als ik Sara’s omschrijving zo lees wordt het misschien een nog minder ver van je bed-show. In The True Cost zaten veel beelden van fashion shows en chaotische uitverkooptaferelen waar ik me niet echt mee kan identificeren. Ondanks dat ik ook geen fast fashionista ben, zal dat misschien toch wel wat herkenbaarder zijn.
Dat doorzetten moet nu wel hoor. Ik voel me echt te schuldig om nog fast fashion te kopen. Gelukkig komt er steeds meer aanbod in fair fashion, maar ik vind het lastig dat er weinig fysieke winkels zijn waar je kan passen. Ik hoop dat dat ook snel gaat groeien de komende tijd 🙂
Zelf koop ik alleen maar tweedehands kleding om zo mijn impact te verkleinen! Deze documentaires ken ik nog niet en ga ik zeker kijken, bedankt voor de tips 😊 Wel ben ik nu het boek Talkingdress dress aan het lezen, erg interessant. Dit boek gaat ook over waar onze kleding vandaan komt en hoe we hier iets aan kunnen doen 💪😉
Cool! Tweedehands is ook een stuk leuker voor je portemonnee 😉 Ik ben nog een beetje op zoek naar de betere kringloopwinkels, maar zou ook best meer tweedehands willen kopen.
Ben ook benieuwd naar dat boek! Ik lees nu het nieuwe boek van Marieke Eyskoot ‘De goede gids’ en ben aangenaam verrast. Op het gebied van mode kan ik sowieso nog een hoop van haar leren 🙂
Wat een fijne tips! Vooral de serie vond ik erg goed. True cost heb ik eerlijk gezegd niet uitgekeken, dat pakte me totaal niet op de een of andere manier…
Oh da’s gek. Misschien had je al teveel gehoord en gezien en maakte het niet zoveel indruk meer. Voor mij was het ook niet helemaal nieuw meer, maar sinds dit jaar heb ik pas echt door dat die beelden rechtstreeks met mijn consumptiegedrag te maken hebben en dan kijkt het toch net even anders.
Die serie is misschien wel mijn favoriet. Heel puur, zoals het is. Trek je eigen conclusies maar. Daar hou ik wel van 🙂
Net Unravel en SweatShop achter elkaar gekeken en eerder al The True Cost.
SweatShop.. tranen ook bij mij (aan het einde). Indrukwekkend, en zo goed om het contrast eens te meer scherp duidelijk te maken door die Westerse jongeren in die situatie te plaatsen.. (Ik kon met een snelle zoekactie niet vinden hoe deze jongeren nu in het leven staan op dat onderwerp overigens!). Inderdaad minder ver van je bed dan bijvoorbeeld The True Cost. Maar ik ben het volledig eens met wat je schrijft over The True Cost. Ik denk dat het juist goed is om eerst die te kijken, voordat je SweatShop kijkt, zodat je een bredere achtergrond hebt.
Unravel was inderdaad lichter, maar toch op zijn eigen manier ook zwaar als je hen hoort over de dromen die ze hebben over een leven zoals in het westen. Mooi dat er iemand zegt; Onder alle kleren heeft iedereen zijn natuurlijke schoonheid. Unravel maakte mij weer even los van mijn eigen kader en wat normaal, in het dagelijks leven dat wij hier zien, op een andere manier dan The True Cost of Sweat Shop.
Al met al: schrijnend, verdrietig. Hoe leuk een kledingstuk ook is, het kan het nooit waard zijn.
(Nu Slag om de Klerewereld en Zweet en Luxeproblemen nog kijken! )
O ja, bedankt voor de reminder voor Sweat Shop! Was er nog niet aan toe gekomen en ook m’n kijklijstje kwijt geraakt, dus nu staat hij er opnieuw op 🙂
Neem wel even pauze hé? Het is nogal heftig allemaal!